Wel
ken der nait het Hoogelaand, dat laand van vedde klaai?
woar 't koren golft aan alle kaant en bloarkop in waai!
Doar ien dat vlakke velk rondom mit torens ien 't verschait
doar ligt dat mooie Middelsom, doarveur zing' wie ons laid:
Refrein:
Middelsom, was bis doe mooi,
mit dien dikke olle toren,
altied klinkt dien klokkespul
mie weer as muziek ien oren,
'k Heur rondom dat klingelende laid:
MIDDELSOM 'k vergeet die nait!
Kom ik ien 't loug vanoaf Froamklap of
laangs ol Delleweg,
ook as 'k oet richting Kannes trap of Oosterboersterweg,
van welke kaant of 'k die bekiek, ik vien die altied mooi,
bie snei of iezel, krek geliek, of pronkt ien zummertooi.
Doe bis gain streek da's zeker woar,
doe hes een mooie kom,
verschaiden stroaten lopen ien 'n wiede boog rondom,
doe hes dien bos van Ewsum ja en nog een olle poort,
wie kieken groag noar Mentheda
en 't schilderachtig Doordt.
Oetbraidensdraang is wel hail staark,
hes toekomst in 't verschait.
Vergeet bie aal dat neie waark
het olle toch ook nait
bewoar dien monumenten goud,
dat is zo'n riek bezit,
doe hes ze ja in overvloud,
't verleden telt hier mit.
Mooi Middelsom, ik wens die nog een echte golden tied,
moar roak bie alle weelde toch niks van dien ainvoud kwiet.
Blief ainsgezind, blief vroom en groot,
van nied en oafgunst vrij,
en blief bewoard veur raamp en nood,
veur storm en oaverij. |